Celmetabolisme

Celmetabolisme = Celstofwisseling

Het menselijk lichaam bestaat uit weefsels, die op hun beurt weer bestaan uit weefselcellen, de basiseenheid van biologische systemen. Alle weefselcellen hebben een celstofwisseling en vervullen hun eigen specifieke taak. Naast het opwekken van energie voor energieverbruikende activiteiten, dient het celmetabolisme ook om lichaamsfuncties en vitale lichaamsstoffen in stand en op niveau te houden. Het celmetabolisme, dus de celstofwisseling, vindt plaats via biochemische of biofysische processen, die zorgen voor de opname, het transport en de omzetting van stoffen en het vrijkomen van metabolische eindproducten (metabolieten zoals aminozuren, adenosinetrifosfaten etc.) in de directe omgeving van de specifieke cellen.

Cellen die beschadigd zijn of die niet genoeg energie kunnen verzamelen voor hun taken, kunnen de trigger zijn voor veel ziekten, functiestoornissen of pijn. Verstoringen van het celmetabolisme worden als stofwisselingsziekten gekenmerkt en kunnen leiden tot omkeerbare of onomkeerbare verstoringen van de celstructuur of van individuele celcomponenten.

De cellen worden vernoemd op basis van het type weefsel en het type metabolisme.

Een kraakbeencel die de omliggende kraakbeenmatrix continue bijhoudt wordt een chondrocyt genoemd. Een ander type kraakbeencel is de chondroblast, die zich bevindt in het groeiende kraakbeen. Botweefsel en dus een botcel die bot afbreekt, wordt een osteoclast genoemd, een botcel die nieuw botweefsel vormt, wordt osteoblast genoemd.

Energiemetabolisme

Om ervoor te zorgen dat onze cellen energie verkrijgen voor hun activiteiten, is een energiemetabolisme nodig met als doel een hoge energie-inhoud te produceren. Hiervoor is de verbinding/molecuul ATP (adenosinetrifosfaat) benodigd. ATP is een zeer belangrijke stof in het menselijk lichaam (en eigenlijk voor alle organismen). Het is de energieleverancier/-drager van de cellen en levert energie voor alle processen in ons lichaam. Al onze weefselcellen zijn in staat ATP te produceren. In onze cellen kan een energiestofwisseling of een productstofwisseling plaatsvinden, afhankelijk van de behoefte.

Er zijn vier mogelijke metabolische typen en twee ervan kunnen plaatsvinden in de weefselcel zelf (cytosol of cytoplasma) en twee in de mitochondriën, die zich in de weefselcel bevinden. We kennen de volgende soorten energiemetabolisme:

Anaëroob a-lactisch: omzetting van creatinefosfaat en ADP (adenosinedifosfaat) in creatine en ATP (adenosinetrifosfaat) zonder gebruik van zuurstof en zonder vorming van melkzuur/lactaat (Lohmann-reactie)
Anaëroob lactisch: omzetting van glucose (glycogeen) in melkzuur (lactaat) en ATP
Aërobe glycolyse: omzetting van glucose of glycogeen met zuurstof in kooldioxide en water
Aërobe lipolyse: omzetting van vetzuren met zuurstof in kooldioxide en water

Opvallend aan de stofwisseling/metabolisme is de buitengewone verscheidenheid aan chemische reacties. In één cel vinden vele honderden individuele en specifieke processen tegelijkertijd plaats. De meeste van deze processen zijn chemische transformaties/omzettingen die niet plaatsvinden als slechts één enkele reactie in de cel. Het betreft processen die, via een hele reeks gedefinieerde reacties, gebaseerd zijn op een geleidelijke verandering in de chemische structuur van een molecuul. De geproduceerde metabolieten (metabolische producten) maken vaak kruisverbindingen met andere metabolische routes mogelijk. Uiteindelijk resulteert dit in een heel netwerk van chemische interacties.

Mitochondriën

Mitochondriën worden ook wel de energiecentrales van de cel genoemd. De belangrijkste taak van mitochondriën is de productie van energie in de vorm van ATP. Ze zijn de doorslaggevende celorganellen in het aërobe energiemetabolisme. Mitochondriën hebben hun eigen genetisch materiaal in de vorm van mitochondriaal DNA. Afhankelijk van de energiebehoefte van de celtypen kunnen enkele tot enkele duizenden mitochondriën in één cel aanwezig zijn.

Taken

Een van de belangrijkste functies en taken van mitochondriën is de synthese (samenstelling/verbinding) van adenosinetrifosfaat (ATP) en de afgifte van ATP in de cellulaire matrix, het binnenste van de cel buiten de mitochondriën.

MBST (Moleculaire Biofysische Stimulatie Therapie) als dé aanjager van het celmetabolisme

Dit is waar de therapeutisch ingezette MBST-Behandeling van pas komt. Het MBST-Systeem is ontwikkeld om gericht energie op te wekken én over te brengen op het diverse weefsel zoals kraakbeen, bot en spieren. Het doel is om het metabolisme (stofwisseling) te verhogen en daardoor de eigen herstelmechanismen en regeneratieprocessen van het lichaam opnieuw te activeren.

Naast het stimuleren van het celmetabolisme wordt MBST Magnetische Resonantie Therapie ook gebruikt bij de behandeling van verschillende acute en chronische blessures van spieren, gewrichtsbanden en pezen. MBST wordt ook toegepast bij botschade zoals breuken, bij langdurige gevolgen van aandoeningen zoals artrose en osteoporose, maar ook bij beschadigingen veroorzaakt door overbelasting, zoals de zogenaamde tennisarm en golfelleboog.

Artrose