Rug- en wervel(schijf)klachten en symptomen

Rug- en wervel(schijf)klachten: wat is dat?

De menselijke wervelkolom (columna vertebralis) is opgebouwd uit 26 beenderen, waarvan 24 wervels (die o.a. bestaan uit het wervellichaam, de wervelboog en het wervelgat), gewrichtsbanden en tussenwervelschijven. De wervelkolom functioneert als flexibele, beweegbare ondersteuning van het lichaam. Twee wervels samen vormen elk een bewegingssegment (mobiel segment), dat wordt gevormd door 2 aangrenzende wervels, 1 tussenwervelschijf en de stabiliserende gewrichtsbanden en pezen. Tussen alle wervels bevindt zich een elastische en schokabsorberende tussenwervelschijf, met uitzondering van de bovenste 2 halswervels en het heiligbeen en het staartbeen (stuitje) in de lage onderrug.

De menselijke wervelkolom wordt gevormd door:

Wervels: elke wervel bestaat uit een wervellichaam, een wervelboog, het wervelgat en verschillende ‘uitsteeksels (waaronder één doornuitsteeksel en twee dwarsuitsteeksels). Er zijn 7 halswervels (cervicale gedeelte), 12 borstwervels (bovenrug: dorsale of thoracale gedeelte), 5 lendenwervels (onderrug: lumbale gedeelte), het heiligbeen (5 vergroeide wervels in de onderrug) en het staartbeen (stuitje: 4 vergroeide wervels hangend aan het heiligbeen). De wervels stabiliseren het skelet. Naast het skelet-stabiliserende effect hebben de wervels (en dan met name de wervellichamen) ook de taak om bloedcellen te vormen in het beenmerg dat zich in hun binnenste bevindt.
Tussenwervelschijven: ze bestaan uit een zachte interne kern die is omgeven door een relatief stevige elastische buitenring.
Ruggengraatbanden: de ruggengraat-gewrichtsbanden strekken zich uit over de gehele wervelkolom en garanderen de stabiliteit, ondersteund door de rugspieren.

Pijn van spieren, zenuwen, botten en andere structuren van de rug of wervelkolom wordt gedefinieerd als rugpijn (cervicalgie, dorsalgie of lumbalgie afhankelijk van de exacte plek in de rug). Rugpijn is -samen met artrose- één van de meest voorkomende chronische pijnsyndromen. In bijna één derde van de gevallen komen de rugpijnklachten terug.

Symptomen van degenererende tussenwervelschijven (schijfdegeneratie) kunnen onder andere zijn:

Botpijn
Breuken (o.a. wervels)
Vertraagde genezing van fracturen
Rugpijn en hyperkyfose (bochel)
Verlies van hoogte
Vicieuze rugpijn-cyclus

Chronische pijn door beschadigde tussenwervelschijven heeft een enorme impact op het leven van de getroffen mensen. Mislukte therapiepogingen leiden vaak tot ernstige aantasting van de kwaliteit van leven en veroorzaken een depressieve stemming, angsten en een verminderd prestatievermogen. Schade aan tussenwervelschijven kan in eerste instantie nog wel gecompenseerd worden door gezonde tussenwervelschijven. Regeneratie van die schade duurt lang, omdat kraakbeenweefsel een traag metabolisme (stofwisseling) heeft. Aandoeningen en verstoringen van het endogene (vanuit het eigen lichaam afkomstige) herstelmechanisme, door o.a. een verminderde stofwisselingsactiviteit, kan de elasticiteit, hoogte en veerkracht van de tussenwervelschijven verminderen met veelal zeer pijnlijke gevolgen.

Veel voorkomende rugklachten